موزه استاد بهزاد در بخش مرکزی مجموعه سعدآباد قرار دارد. در این موزه آثار استاد حسین بهزاد اعم از طراحی‌های مدادی و مرکبی، نگارگری‌های رنگی و … برای عموم به نمایش گذاشته‌شده است. در این مقاله شما عزیزان را با موزه استاد بهزاد واقع در کاخ سعدآباد آشنا می‌کنیم، پس با ما همراه باشید.
موزه استاد بهزاد
در سال 1371 سازمان میراث فرهنگی با پسر استاد بهزاد، پرویز بهزاد قراردادی منعقد شد. تعداد 289 اثر از آثار استاد حسین بهزاد “ مینیاتور” در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت و مقرر شد که موزه‌ای به نام موزه استاد بهزاد برای حفظ، نمایش و پژوهش در آثار این استاد گران‌قدر افتتاح شود.
به دلیل ذکر شده، ساختمانی در مجموعه 110 هکتاری سعدآباد در نظر گرفته شد. ساختمان این بنا در اواخر دوره قاجار ساخته شده است. این ساختمان در دوره پهلوی اول به نام کاخ کرباسی، به‌عنوان دفتر کار و استراحتگاه پهلوی اول بکار می‌رفت. این ساختمان بعدها به‌عنوان اقامتگاه تابستانی رضا پهلوی از دوره کودکی تا نوجوانی به نام کاخ ولیعهد مورداستفاده قرار گرفت.
پس از انقلاب این بنا به مکانی جهت جمع‌آوری وسایل برخی از کاخ‌ها تبدیل شد. این ساختمان در سال 1372 پس از انتخاب و تغییر کاربری جهت تبدیل به موزه استاد بهزاد انتخاب شد. به همین دلیل در فضای داخلی کاخ تغییراتی ایجاد کردند و در تاریخ 28 اردیبهشت سال 1373 به مناسبت صدمین سالگرد تولد استاد بهزاد در روز جهانی موزه‌ها، موزه استاد حسین بهزاد افتتاح شد.
این موزه در سال 1385 به علت تغییر در سیستم تأسیساتی و الکتریکال ساختمان و همچنین انجام مرمت کاری‌های لازم و نیز مقاوم‌سازی، بنا تعطیل شد. در سال 1391 با ایجاد کردن شرایط بهتر و رعایت کردن برخی از استانداردهای موزه‌ای، مجدد موزه استاد حسین بهزاد بازگشایی شد و به فعالیت خود ادامه داد.
موزه استاد بهزاد در سال 1391 از طرف ایکوم (شورای جهانی موزه‌ها) در بخش تلاش برای بقا به‌عنوان موزه نمونه شناخته شد.
بخش‌های مختلف موزه استاد بهزاد
موزه استاد بهزاد دارای پنج سالن است؛ که این بخش‌ها آثار متنوعی از طراحی‌های مدادی و مرکب، نگارگری‌های رنگی با مضامین متنوع از دوره‌های مختلف کار ارزشمند استاد را شامل می‌شود.
سالن شماره یک
آثار ترسیم‌شده در سبک مکاتب نگارگری ایرانی را شامل می‌شود. این سالن آن دسته از آثار استاد که در سبک مکاتب دوره صفویه و اواخر تیموری کارشده است را به نمایش گذاشته است. آثار این بخش عبارت‌اند از: چوگان‌بازی، شیرین و فرهاد کوه‌کن، زن بیاض به دست، مجلس درس حکیم عمر خیام.
سالن شماره دو
در این بخش آثار فراهم شده از اشعار شاعران ایرانی جای گرفته است. درواقع آثار این بخش الهام گرفته‌شده از ادبیات فارسی است. استاد با الهام از ادبیات شاعرانی مانند عمر خیام، مولانا و حافظ به خلق آثار زیبایی پرداخته است.
سالن شماره سه
در این بخش آثار ترسیم‌شده از فرهنگ مردم عامه قرار دارد. آثاری که به نمایش آداب‌ورسوم و زندگی مردم اختصاص دارد را نمایش می‌دهد. تابلوهای این بخش عبارتنداز: رمال، عقدکنان، کَرَک بازان، سقا، چوپان نی نواز و …
سالن شماره چهار
در این بخش از موزه استاد حسین بهزاد ، آثار ترسیم‌شده از چهره بزرگان در قالب نگارگری است. درواقع در این بخش نقاشی‌های استاد از چهره مشاهیر و بزرگان اختصاص دارد. مشاهیری همچون، حافظ، خیام، سعدی، مولانا، زکریای رازی و …
سالن شماره پنج
در این سالن طراحی‌های مختلف استاد قرار دارد. طراحی‌هایی از چهره‌های مختلف با حالاتی گوناگون و یا طراحی برخی از حیوانات برای عموم مردم به نمایش گذاشته‌شده است.
بلیت موزه استاد حسین بهزاد
بهای بلیت موزه استاد بهزاد 2000 تومان است. این موزه همه‌روزه به‌جز ایام تعطیل از ساعت 9 صبح تا 16 عصر برای بازدید عموم باز است.
ویژگی‌های سبک استاد حسین بهزاد
اگرچه استاد معتقد به پیروی از سبک خاصی در نگارگری نبودند، ولی نوآوری‌ها و تغییراتی که ایشان پدید آوردند باعث ایجاد سبکی خاص شد که درعین‌حال بر نگارگران هم‌عصر خود نیز تأثیر گذاشت. این ویژگی‌ها عبارتنداز:
- رعایت اصول آناتومی در حدی که به فرم اصلی لطمه‌ای وارد نشود
- طرد چهره های مغولی و تبدیل کردن آن‌ها به چهره‌های کاملاً ایرانی
- تأکید بر طراحی و قدرت بخشیدن به خط با تند و کند کردن آن‌ها
- حذف ریزه‌کاری‌های اضافی و اجتناب از شلوغی در طرح
- نشان دادن حالات روحی و درونی افراد به‌وضوح
- استفاده از قلم‌گیری سفید بر زمینه تیره
- استفاده از رنگ‌های محدود و یا درجه‌بندی‌های یکرنگ در خلق آثار
- خارج نمودن اندازه آثار از حد یک کتاب و مطرح کردن آن به‌صورت تابلویی مستقل
- استفاده از سوژه‌های جدید مانند به تصویر کشیدن چهره بزرگان علم و ادب و هنر
زندگینامه استاد حسین بهزاد
استاد حسین بهزاد فرزند فضل‌الله اصفهانی در سال 1273 شمسی چشم به جهان گشود. پدر ایشان فضل‌الله اصفهانی، قلمدان‌ساز و نقاش آبرنگ بسیار ماهر و توانایی بودند. استاد حسین بهزاد در سن هفت‌سالگی به خواست پدرشان در کارگاه قلمدان سازی ملاعلی قلمدان‌ساز مشغول به کار شدند. مدتی بعد پدر ایشان و همچنین استادشان براثر بیماری وبا درگذشتند و استاد حسین بهزاد دوران کودکی و نوجوانی بسیار سختی داشتند.
ایشان بعد از مرگ استاد، نزد میرزا حسن پیکرنگار به شاگردی مشغول شدند و با استاد حسین بهزاد که در یادگیری مینیاتور استعداد قابل‌توجهی داشت؛ بعد از گذشت مدتی بسیاری از آثار سفارش داده‌شده به کارگاه میرزا حسن را می‌ساختند.
استاد حسین بهزاد در سن 18 سالگی کارگاه مینیاتوری مستقلی برای خودشان دایر کردند و خیلی سریع کار ایشان مورد استقبال قرار گرفت. استاد حسین بهزاد به‌خصوص در کار کپیه کردن از آثار مینیاتوری قدیم که خیلی موردتوجه اروپاییان و همچنین دلالان ایرانی بود، استعداد و توانایی زیادی داشتند. ایشان همچنین آثار کمال‌الدین بهزاد و رضا عباسی که از مینیاتوریست‌های صاحب‌نام دوران صفویه بودند را با استادی تمام کپیه می‌کردند.
استاد حسین بهزاد برای مطالعه در آثار نقاشی‌های جدید و قدیم هنرمندان اروپایی، بارها به اروپا سفر کردند. استاد حسین بهزاد نقاش و مینیاتوریست به نام کشور، در تاریخ 21 مهر 1347 درگذشتند.
از استاد حسین بهزاد، تابلوهای مینیاتوری نفیس و بسیار ارزشمندی به‌جامانده است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: ایوان مدائن، فردوسی و قهرمانان شاهنامه، ابن‌سینا بر بالین بیمار عشق (در 2 تابلوی مختلف)، حافظ شیراز، صاحبان طلای سیاه، شب حافظ، نیمه‌شب حافظ، پند خیام (در دو تابلوی مختلف)، اندیشه حکیم ابوعلی سینا، دختر رز (در سه تابلوی مختلف)، دو دلداده، خیال و…
خلاصه مطلب
در مجموعه کاخ سعدآباد موزه‌های مختلفی وجود دارد. موزه استاد حسین بهزاد یکی از موزه‌های واقع‌شده در کاخ سعدآباد است. در این موزه آثار و نقاشی‌های استاد حسین بهزاد به نمایش گذاشته‌شده است. در ایران تراول به بررسی هرچه بیشتر این هنرمندان و نام آوران ایرانی می‌پردازیم.
سلام
خیلی جالب بود