در این پست لیستی از برخی از شاعران ایرانی خواهید خواند به همراه توضیحی کوتاه درباره‌ی آنها. هدف این مطلب ضمن معرفی شاعران ایرانی آشنایی با مقبره‌ی آنهاست. این آشنایی هم برای علاقه‌مندان به شاعران و برنامه‌ریزی برای بازدید از مقبره‌ی آنها سودمند است. تور ادبی طرفداران بسیاری دارد که ایران تراول در این پست به دوست‌داران این تور کمک می‌کند که با اطلاعات بیشتری سفر کنند.
فردوسی
ابوالقاسم فردوسی طوسی شاعر شاهنامه، بزرگ‌ترین اثر حماسی ایران و به زعم برخی بزرگ‌ترین سراینده‌ی پارسی نویس است. فردوسی، حکیم سخن که از شهرت جهانی برخوردار است. شاهنامه پرآوازه‌ترین سرودهٔ فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. مجموعهٔ فرهنگی باغ آرامگاه فردوسی در طوس و در مشهد قرار دارد.
حافظ
حافظِ شیرازی شاعر سدهٔ هشتم هجری ایران است. بیش‌تر شعرهای او غزل هستند که به غزلیات حافظ شهرت دارند. در سده‌های هجدهم و نوزدهم میلادی، اشعار او به زبان‌های اروپایی ترجمه شد و نام او به گونه‌ای به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. در اثرپذیری حافظ از قرآن تردیدی نیست. آرامگاه او در مجموعه ی حافظیه در شیراز قرار دارد.
خواجوی کرمانی
خواجوی کرمانی یکی از شاعران بزرگ نیمهٔ اول قرن هشتم است. آرامگاه خواجو در تنگ الله اکبر شیراز است. وی از شاعران عهد مغول است و اشعاری در مدح سلاطین منطقه فارس در کارنامهٔ خود دارد. خواجو پنج مثنوی دارد.
مولوی
جلال‌الدین محمد معروف به مولانا، مولوی از مشهورترین شاعران ایرانی است. اشعار او به‌طور گسترده‌ای به بسیاری از زبان‌های جهان ترجمه شده‌است. مولویبه عنوان محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین شاعر در ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود و ترجمه آثار او در ترکیه، آذربایجان، ایالات متحده، و جنوب آسیا بسیار پرطرفدار و محبوب هستند.
عبید زاکانی
عبید زاکانی شاعر، نویسنده و طنزپرداز فارسی‌زبان قرن هشتم هجری است که در اواخر قرن هفتم یا اوایل قرن هشتم ه.ق. در یکی از توابع قزوین زندگی میکرد. منظومه موش و گربه او شهرت بسیار دارد.
عارف قزوینی
ابوالقاسم عارف قزوینی شاعر و تصنیف‌ساز اهل ایران بود. خانه عارف قزوینی در محله حمدالله مستوفی قزوین است.
او در کنار آرامگاه بوعلی سینا (واقع در همدان، خیابان بوعلی) به‌خاک سپرده شد.
صائب تبریزی
میرزا محمّدعلی صائب تبریزی بزرگ‌ترین غزل‌سرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه است. او در اصفهان محلهٔ لنبان به خاک سپرده شده است.
سعدی
سعدی شاعر و نویسندهٔ پارسی‌گوی ایرانی است. او در نظامیه بغداد که مهم‌ترین مرکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به حساب می‌آمد تحصیل کرد. سعدی سپس به زادگاه خود، شیراز، برگشت و تا پایان عمر آنجا اقامت گزید. آرامگاه وی در شیراز واقع شده‌است که به سعدیه معروف است.
آثار او مدت‌ها در مدرسه‌ها و مکتب‌خانه‌ها به‌عنوان منبع آموزش زبان و ادبیات فارسی تدریس می‌شده و بسیاری از ضرب‌المثل‌های رایج در زبان فارسی از آثار وی اقتباس شده‌است. او بر خلاف بسیاری از نویسندگان معاصر یا پیش از خود، ساده‌نویسی و ایجاز را در پیش گرفت و توانست حتی در زمان حیاتش شهرت زیادی به دست آورد. آرامگاه زیبای او در مجموعه سعدیه در شهر شیراز است.
ناصرخسرو
ناصرخسرو از شاعران بزرگ فارسی‌زبان، فیلسوف، حکیم و جهانگرد ایرانی است. وی در آثار خویش، از آیات قرآن برای اثبات عقاید خودش استفاده کرده‌است. آثار او به ترتیب زیر است:
- زادالمسافرین
- گشایش و رهایش
- وجه دین
- سفرنامه: این کتاب مشتمل بر بخشی از مشاهدات سفر هفت ساله ایشان بوده و یکی از منابع مهم جغرافیای تاریخی به حساب می‌آید.
ناصرخسرو در درهٔ یمگان در بدخشان افغانستان به خاک سپرده شد.
خاقانی
خاقانی از نامدارترین شاعران ایرانی و بزرگ‌ترین قصیده سرایان تاریخ شعر و ادب فارسی به‌شمار می‌آید. او به قصاید دشوار شهرت دارد. آرامگاه وی واقع در شهر تبریز ایران است.
نظامی گنجوی
نظامی شاعر و داستان‌سرای ایرانی و پارسی‌گوی حوزهٔ تمدن ایرانی در سده ششم هجری (دوازدهم میلادی)، که به‌عنوان پیشوای داستان‌سرایی در ادب پارسی شناخته شده‌است. نظامی نه‌تنها روش و سبکی جداگانه دارد، بلکه تأثیر شیوهٔ او بر شعر پارسی نیز در شاعران پس از او پیداست. آرامگاه حکیم نظامی، در حاشیه غربی شهر گنجه قرار دارد.
شمس تبریزی
شمس تبریزی از صوفیان ایرانی مشهور سدهٔ هفتم هجری است. سخنان او که به دست شاگردانش گرداوری شده با عنوان مقالات شمس تبریزی تنها اثر اوست. مزار شمس تبریزی در خوی قرار دارد.
عطار نیشابوری
عطار نیشابوری مشهور یکی از عارفان و شاعران ایرانی در سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او به هنگام حملهٔ مغول به قتل رسید. منطق الطیر معروفترین اثر او درباره ی سفر پرندگان به سمت سیمرغ است.
بابا طاهر عریان
باباطاهر عریان به دوبیتی‌هایش معروف است و لقب او عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بوده‌است.
آرامگاه باباطاهر در شمال شهر همدان و در میدانی به نام وی قرار دارد. این آرامگاه در سال ۱۳۴۴ ساخته شده و در سال ۱۳۸۳ بازسازی شده‌است.
اسدی طوسی
اسدی طوسی شاعر، نویسنده ایرانی قرن پنجم هجری و سرایندهٔ اثر حماسی گرشاسپ‌نامه است. وی در سال ۴۶۵ هجری در گذشت و مقبره او مقبرهالشعرا در تبریز در تبریز است.
خیام
خَیّام نیشابوری همه‌چیزدان،فیلسوف، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و رباعی‌سرای ایرانی در دورهٔ سلجوقی است. شهرت خیام به خاطر رباعیات اوست. این رباعیات به بیشترِ زبان‌های زنده ترجمه شده و ادوارد فیتزجرالد رباعیات او را به زبان انگلیسی برگردانده است که باعث شهرت بیشترش در غرب شده‌است.
تأثیرات خیام بر ادبیات غرب از مارک توین تا تی. اس. الیوت او را به نماد فلسفه شرق و شاعر محبوب روشنفکران جهان تبدیل کرده‌است.
آرامگاه او قبرستان حیرهٔ نیشابور است و معماری زیبای آن بازدیدش را با لدت بیشتری همراه کرده است.
ایرج میرزا
ایرج میرزا از شاعران برجستهٔ ایرانی در عصر مشروطیت است. ایرج میرزا در قالب‌های گوناگون شعر سروده و ارزشمندترین اشعارش مضامین انتقادی، اجتماعی، احساسی و تربیتی دارند. شعر ایرج ساده و روان و گاهی دربرگیرندهٔ واژه‌ها و گفتارهای عامیانه است و اشعار او از جمله اشعار اثرگذار بر شعر دوره مشروطیت بود.
او در گورستان ظهیرالدوله، شمیران به خاک سپرده شده است.
پروین اعتصامی
رخشندهٔ اعتصامی معروف به پروین اعتصامی شاعر ایرانی است که به عنوان «مشهورترین شاعر زن ایران» از او یاد شده‌است. پروین از کودکی فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان کودکی تحت نظر پدرش و استادانی چون دهخدا و ملک‌الشعراء بهار سرودن شعر را آغاز کرد. او بر اثر بیماری حصبه در سی و پنج سالگی در تهران درگذشت و در حرم فاطمه معصومه، در آرامگاه خانوادگی‌اش، به خاک سپرده شد.
حسین منزوی
حسین منزوی شاعری غزل‌سرا است که در سرودن شعر نیمایی و شعر سپید هم تبحر داشت. نقش منزوی، در زنده کردن غزل معاصر، چشمگیر ارزیابی شده‌است و حتی بعضی از منتقدان کار او را انقلابی در غزل امروز می‌دانند و آنرا با کاری که نیما در تحول شعر فارسی کرد، مقایسه کرده‌اند.
رهی معیری
محمدحسن (بیوک) معیری با تخلص رهی از غزلسرایان معاصر ایران و از ترانه‌سرایان و تصنیف‌سرایان به‌نام است. آرامگاه رهی معیری که به علت آمبولی ریه درگذشت در گورستان ظهیرالدوله است.
